ସଖି କି ଯୁଗ ହୋଇଲା ଆସି

ସଖି କି ଯୁଗ ହୋଇଲା ଆସି

ସଖି କି ଯୁଗ ହୋଇଲା ଆସି
ସଖି କି ଯୁଗ ହୋଇଲା ଆସି
ଦେବତା ସୁମରି ସନ୍ତାନ ପ୍ରାପତ
ମୁରୁକି ଦିଏ ଲୋ ହସି
ମାତା ମୁରୁକି ଦିଏଲୋ ହସି !

ପୂର୍ଣ୍ଣମାସୀ ଚାନ୍ଦ ଉଇଁଛି ଆକାଶେ
ପାଦରେ ନୂପୁର ବାନ୍ଧି !
ମାୟା ବନ୍ଧନରେ ବାନ୍ଧି ତା’ ଜୀବନ
ଦିନୁ ଦିନ ହୁଏ ଛନ୍ଦି !!
ରକତ ଚିହ୍ନିବ ଆପଣାର ଭେଦ
କରିବ ଭେଦର ଅନ୍ତ !
ସମାଜ ଦାଣ୍ଡରେ ପାଠୁଆ ସନ୍ତାନ
ହେଉଥିବ ଗୁଣମନ୍ତ !!
ଧନ ହେଉଥିବ ଭାଗ୍ୟବନ୍ତ !!!

ଘୁଣ ଲାଗିଲାଣି ସମ୍ପର୍କ ନରକ
ସ୍ଵାର୍ଥ ମୋହ ସିଦ୍ଧି ଲାଗି !
ଜରାଶ୍ରମ ମାଟି ଭିଜୁଛି ଲୁହରେ
କିଏ ହେବ ପାପ ଭାଗି !!
ଦିନ ଗଲା ଗଡ଼ି ବେଳଗଲା ବୁଡ଼ି
ଉଡ଼ିଗଲେ ଛାଡ଼ି ନୀଡ଼ !
ଦଦରା କୁଟୀର ଛପର ଉଡ଼ଇ
ଦିଶଇ ପଞ୍ଜରା ହାଡ଼ !!
ବୁଢୀ ଖାଉଛି ଦଇବ ମାଡ଼ !!!

ଭୁଲିଗଲେ ସବୁ ମା’ର ମମତା
ଦିଆ ନିଆ ପ୍ରୀତି ପ୍ରେମ !
ଅନ୍ଧାରେ ନ ଦିଶେ ପଥ ଖୋଜି ଖୋଜି
ବୁଢ଼ୀ ହୁଏ ହନ୍ତସନ୍ତ !!
କାଳ ଆସିଲାଣି ଡାକରା ଛାଡ଼ିଣ
ଖୋଜ ରେ ଅସଲ ପଥ !
ବେକରେ ଦଉଡ଼ି ଘୋଷାରି ନେବଟି
କହୁଅଛି କଥା ସତ !!
ଘୋର କଳି ଆସି ଦାଣ୍ଡରେ ହାଜର
ମନ୍ଦିର ବେଢ଼ାରେ ଭିଡ଼ !
ନୂଆ ବାହା ପ୍ରେମ ଭାରିଯା ମାଲିକ
ସେପାଇଁ ଲାଗିଛି ଝଡ଼ !!
ଘର କୋଣେ ବସି ଲୁହ ପିଉଥାଏ
ଶୁଖିଲା ରୁଟି ଚକଟି !
ଅନ୍ତ ଫାଡ଼ି ପୁଅ ଦେଲା ସେ ଜନମ
ପଡ଼ିଛି କାମୁଡ଼ି ମାଟି !!
ମା’ ମାଟିରେ ପଡ଼ିଛି ଲୋଟି !!!

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *