ମନ୍ତ୍ରାସିକ୍ତ ଆଜି ମାଟି ଓ ଆକାଶ 

ଶରତ ଶୋଭିତା ଆକାଶର 

ମନଖୋଲା ହସ,

ତା ଛାତିରେ ଶୁଭ୍ର ବସ୍ତ୍ରାନ୍ବିତା ଧଳାଧଳା ମେଘର 

ଅପୂର୍ବ ମାଦକତା |

ଚହଲା ପାଣିରେ ଏଇ ମାତ୍ର,

ଝଲସି ଉଠୁଛି,

ପ୍ରତୀକ୍ଷାର ପୂର୍ଣ୍ଣ ଚନ୍ଦ୍ର |

ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ ଜିଜ୍ଞାସାର ପଦୁଅଁର 

ମହମହ ଗନ୍ଧରେ,

ମାଟି ତୋଳୁଛି ନୂଆନୂଆ ପ୍ରତିଜ୍ଞା |

କିଛି ପ୍ରତିଶୃତି ତୋଳିଛି ଭୋର୍ ବେଳାରେ, ବୃନ୍ତଚ୍ୟୁତ ଝରା ଶେଫାଳି,

ଏଇନା ଏଇନା ବାଢ଼ିଛି ଶେଷ ସମାପିକା |

ବିଭୋର କାଶତଣ୍ଡୀରେ ଗୋଟେ ଋତୁ ର ଶାଶ୍ୱତ ଆଗମନ |

ମନ୍ତ୍ରାସିକ୍ତ ଆଜି ମାଟି ଓ ଆକାଶ  |

ଦିବ୍ୟ ସୁଗନ୍ଧରେ ବେଢ଼ି ଯାଏ ଦଶଦିଗ,

ଭୂ ରୁ ଭୂମା ଶୁଭୁଛି ଆବାହନୀ ମନ୍ତ୍ର |

ପବନରେ ବେଦର ଗହଗହ ନାଦ | 

ଅଧା ଖରା,ଅଧା ଛାଇ ଛାତିରେ 

ଲୁଚେଇ ରଖି ସବୁ,

ଦୁଃଖ, ଯନ୍ତ୍ରଣା, ନିର୍ଯ୍ୟାତନା ଆଉ ରକ୍ତପାତ,

ଅବଗୁଣ୍ଠନରେ ସଅଁପି ଦେଉଛି,

ଭକ୍ତିପୂତ ନୈବେଦ୍ୟ |

ମନ୍ତ୍ରାସିକ୍ତ ବତୁରା ମାଟିରୁ,

କଅଁଳୁଛି, ବିଶ୍ୱାସର ଆବରଣ |

ଅଭିମନ୍ତ୍ରିତ ଆକାଶରୁ ଶୁଭୁଛି,

ନିଃସର୍ତ୍ତ ସମର୍ପଣ ର ମୁଗ୍ଧମନ୍ତ୍ର |

ତନୁତୀର୍ଥେ ଭରୁଛି ଶିହରଣ 

ଇପ୍ସିତ ପ୍ରେମର,ହେଉଛି ସ୍ପଷ୍ଟ ଉଚ୍ଚାରଣ |

ହେ ଦେବୀ,

ତୁମେ ସବୁଋତୁ ର ସ୍ନିଗ୍ଧ ସମ୍ମୋହନ |

ହଜିଯାଉ ରକ୍ତଭିଜା ଓଠର 

ଶେଷ ଚିତ୍କାର,

ଲିଭିଯାଉ ସବୁ ପୈସାଚିକ ହସ,

ବାରମ୍ବାର……ପ୍ରତିଥର…..,

ମନ୍ତ୍ରାସିକ୍ତ ହେଉ ଥାଉ 

ମାଟି ଓ ଆକାଶ,

ମାଟି ଓ ଆକାଶ |